7 days as a BACKPACKER

Echt heel vervelend om te zeggen dit, maar het moet toch echt een keer gebeuren; nog maar minder dan drie weken te gaan in Aussie. Dagelijks vragen we ons af hoe de tijd zoooo snel is gegaan.. Echt balen. Heb er in de vakantie nog over nagedacht om mijn jaar hier vol te maken en te gaan backpacken. Jammer genoeg leek dit niet zo’n goed idee vanwege mijn studie en geld. Ook mijn vriendinnen en mijn ouders waren het er geloof ik niet zo mee eens hahaha. Laten we maar even verder gaan de week voordat onze ‘familie’ naar Aussie kwam..

We zijn deze week op vrijdag avond gezellig met Sammieboy op stap geweest. Hij had ons uitgenodigd voor een avondje waarop allerlei bandjes zouden spelen, nou helemaal prima. Wij wat leuke jurkjes uit de kast getrokken, maar besloten toch maar een lange broek e.d. aan te doen. Kwamen we aan, iedereen in ‘normale’ kleding en het was er super koud! Wij helemaal blij dat we toch maar lange broeken hadden aangetrokken uiteindelijk. Sammieboy ging lekker los op de beat en je raadt het al, wij vonden er niks aan.. Hahaha, zo zielig, hij alles voor ons betaald, vinden we het geeneens leuk! Gelukkig was het wel erg gezellig met onze grote vriend en hebben we ons toch wel vermaakt! De volgende twee dagen zijn we twee keer naar ’t strand geweest en een avondje naar Connections! Nadat Lies WEKEN gezegd had dat ze haar haar een stuk korter wilde laten knippen, was het dan eindelijk zover.. Wij op zoek naar een kapper, was alles volgeboekt of ontzettend duur! 109 dollartjes wegtikken om een stukje van je haar af te knippen? No thankyou, of zoals Lizzie altijd zegt: Thank you for nothing. Toen we wat verslagen weer op weg naar huis waren, kwamen we nog een kapper tegen waar we altijd onze boodschappen doen. We besloten dat dit echt de allerlaatste kapper was waar we zouden kijken.. Wonder boven wonder was er gewoon plek en maar 25 dollar! Nogal een verschil met die eerste lijkt me. Was ook niet zo raar aangezien de ruimte echt in elkaar geflanst was met allemaal verschillende verfkleuren op de muur, allemaal handgeschreven briefjes, wat kerstknutsels op de spiegel en noem zo maar op. Maarja, het goede nieuws was; Lies kon eindelijk haar haar laten knippen hoor! Nadat de kapsters er 5 jaar over deed om Lies haar haar door te kammen, kon ze eindelijk beginnen met knippen. Ik de hele tijd naar Lies kijken, aangezien ze het toch niet zo leuk vond dat ze er zo’n stuk af liet knippen hahahaha. Had beloofd dat als de kapster zou vragen hoeveel eraf moest of om te vragen of er meer af moest niet MORE MORE MORE te roepen. Leek haar wel fair. Nou, na een tijdje nog Lies in de gaten te hebben gehouden of ik geen traantje zag vloeien, bleek ze toch een grote meid en kon het drooghouden. Uiteindelijk zag het er super leuk uit en was ze er gelukkig blij mee! Weer een stap naar volwassen worden; geen zorgen maken om de kleine dingen in het leven, maar gewoon doen hahaha.

Toen brak de week aan dat onze familie zou komen, spannendddd! Deze week hebben we nog acryl nagels laten zetten bij ons chineesje, voordat ze woensdag nacht/donderdag ochtend aan zouden komen. Kregen weer vele stopwoordjes naar ons hoofd geslingerd als; easy, different, nice hah etc etc. Woensdag wilden we de koffers in de auto laden, bleek de achterdeurklep kapot te zijn.. Zal weer eens niet, goede timing! Wij ’s ochtends in onze volle voorbereiding voor de vakantie (we hadden het heeeel druk) naar een garage’tje rijden om ernaar te laten kijken. De eerste was alleen voor banden, werden we doorverwezen, deze kon er pas half 2 naar kijken, dus besloten we zelf maar het heft in handen te nemen. Wij een garage dicht bij NAR opzoeken, Ali’s garage of iets, vonden de naam wel kicken. Die arme man onze hele auto uit elkaar halen, bleek na 45 min dat het iets elektrisch was en dat ze dat onderdeel dat we moesten hebben niet meer hadden.. Lekker dan, hoe krijgen we onze koffers ooit via de achterbank in de achterbak??? Wij Liz bellen dat de auto stuk was etc. en gevraagd of Ali haar wilde bellen aangezien het een aardig prijsje leek te gaan worden. Dat kleine onderdeeltje aka computertje die vervangen moest worden, kostte tweedehands al 800 dollartjes! Liz was niet zo blij.. Nouja, dan maar even afwachten en de koffers via de achterbank in de auto proppen. Dat kon nog weleens leuk worden! Na een paar telefoontjes werd het onderdeeltje dan toch opnieuw besteld en konden we de auto gaan inladen. Jammer genoeg deed het volgende probleem zich alweer voor aangezien niet al m’n spullen meer in m’n koffer paste. Ik had zo ongeveer een koffer en zeven losse tasjes met kleding (die dus met mijn familie weer mee naar Nederland mocht haha). Wij alles ingepakt en koffertjes naar buiten gebracht, staat daar de NAR crew weer hoor. Wij met z’n tweeen aan die koffers duwen en trekken en maar blijven kijken hoor! Niet even helpen ofzo, alleen maar leedvermaak.. Thanks. Een klein kwartiertje verder stond alles in de auto en konden we naar het appartement. Wij vijf keer lopen aangezien we niet alles in één keer mee konden nemen natuurlijk. Gelukkig was het appartement mooi en konden we eindelijk weer een keertje tv kijken en normaal douchen! Rond 1 uur ’s nachts zou m’n familie (mama, oma en broertje) aankomen en rond half 6 ’s ochtends Gino. We hadden dus nog een lang nachtje voor de boeg! Gelukkig hebben we gewoon in één keer het vliegveld gevonden en moesten we nog een tijdje wachten. We waren beide best zenuwachtig en moesten nog wel even wachten. Nadat het vliegtuig van groep nmr. 1 geland was, duurde het aardig lang. Na nog wat leuke grappen over dat we ze aan zagen komen lopen als er bv. een klein blond jongetje of iets uit de terminal kwam, kwamen ze dan eindelijk! Super blij natuurlijk en snel naar het appartement, aangezien ze er een aardig lang vluchtje op hadden zitten. Probleem nummer 3456365 lag natuurlijk alweer op de loer, aangezien we de navigatie niet voor de terugweg konden instellen en natuurlijk weer eens verdwaald raakten. In plaats van 35 minuutjes rijden was het misschien net iets langer dan een uur terug rijden, mooie tijd voor een rondleiding door Perth! Nadat we bij het appartement waren nog wat gepraat en toen we voor groep nmr. 2 naar het vliegveld gingen, kon iedereen slapen (behalve lies, daan en ik hahaha). We waren super vroeg dus moesten nog een lange tijd wachten, en ja ik was in slaap gevallen aangezien ik pittig moe was. Na een tijdje was dan ook Gino gearriveerd, dus nog wat mooie foto momentjes geschoten. Eindelijk konden we terug naar het appartement en kon ik slapen!

De volgende dag hebben we niet zoveel gedaan en zijn we even naar Perth geweest. De dag daarna zijn we lekker naar City Beach geweest en was voor de verandering iedereen verbrand behalve ik! Helemaal blij natuurlijk, aangezien ik normaal de enige ‘red head’ ben volgens Liz. Zaterdag was het tijd voor Perth Zoo, aangezien m’n lieftallige broertje hier graag heen wilde. Ook hier heeft mijn familie de eerste kangarootjes en het wildlife van West-Australië gezien. Na nog wat leuke grapjes bij fonteintjes waar je water uit kan drinken met m’n broertje (hoofd in het water duwen etc.) was het tijd om naar huis te gaan. Daan had me aardig gemist had ik gemerkt, aangezien z’n Kelly irritatie modus maximaal aan stond volgens mij. Zondag zijn we naar Fremantle en Fremantle prison geweest. In Fremantle hebben we nog wat leuke shows gezien en de markets bezocht. Fremantle prison was ook echt heel leuk om van binnen te zien. We kregen een hele rondleiding en er werd veel verteld. Ook de galg gezien waar mensen werden opgehangen brrrr. Was super interessant, aangezien de gevangenis nog maar 20 jaar dicht was! Maandag hebben we Kingspark bezocht, waarbij mijn allllllerliefste broertje het nodig vond om me in een fontein te slepen over de grond. Erg lachuh met die gozer. De dag daarna hebben we NAR bezocht. M’n moeder had cadeautjes in Nederland gekocht voor Liz en Chloe en ook nog wat voor Mike, aangezien hij voor Boeffie zorgde. Eindelijk konden ze m’n baby zien waar ik al die tijd voor zorgde! Bleek dat Mike haar pouche niet verschoond had en ze de hele dag naar kangaroo plas rook! Echt goor. Gelukkig was iedereen weg van Boeffie en hebben we haar nog wat sprintjes in de gang laten trekken, zo schattig! Ik heb mijn familie voorgesteld aan Chloe, Mike en wat vrijwilligers en vervolgens een rondleiding gegeven door NAR. Even alle dieren laten zien en natuurlijk ons mini kamertje (opgeruimd en wel)! Jammer genoeg kon Liz niet komen. De dag daarna hebben we Whiteman park bezocht (een Wildlife park) , gelukkig was hij weer open nadat er vorige week een groot Bushfire was geweest! We waren een beetje verkeerd gelopen naar het park toe en het was ZOOOOO warm! Uiteindelijk hadden we het park gevonden en konden we de dieren gaan bekijken en naar de shows! Nu had ook iedereen kennis gemaakt met de koala’s en wombat in Whiteman park, aangezien je deze gewoon mocht aaien. Ook nog de Dingo’s gezien en nog veeeel meer. Nadat we de hele dag in het park waren geweest was het weer tijd om naar het appartement te gaan. Gelukkig liepen we dit keer wel goed!

Kerst vieren in Aussie was echt de raarste kerst ooit! We begonnen met cadeautjes uitpakken en zijn naar Rottnest Island geweest met de ferry. Rottnest Island is een eiland aan de kust van Perth. Het was ongeveer 45 minuten met de ferry naar het eiland, waarbij we ook een fiets en een snorkelset meekregen! Hier was dus echt het perfecte Aussie plaatje te vinden: helderblauw zeewater met de witte stranden! Het eiland was best groot, waardoor je van plekje naar plekje moest fietsen. Echt super leuk om te doen! Jammer genoeg had m’n broertje een beetje een pechdag en had eerst z’n snorkelsetje in de wiel van z’n fiets, vervolgens viel hij bijna omdat hij zijn slipper verloor tijdens het fietsen en tenslotte was hij ons kwijtgeraakt en was hij pleiten hahaha. M’n moeder hem zoeken, was hij de andere kant opgefietst hahahaa. Heel leuk. Na een tijdje gefietst te hebben vonden we een mooi strandje waar je kon snorkelen. Dat kan ik natuurlijk helemaal niet aangezien ik dat één keer in m’n leven gedaan heb en bijna verdronk aangezien ik water in die snorkelset kreeg. Wonder boven wonder ging het best goed en ging ik met m’n broertje snorkelen. Durfde niet zover, maar wel een aantal grote vissen gezien. Zelfs oma deed mee! Na het zwemmen nog een stukje verder gefietst en toen kwamen we de Quokka’s tegen! Dit zijn de native animals van het eiland, echt heeeel schattig! Vervolgens zijn we weer terug naar Hillarys gegaan met de ferry en vanuit daar weer terug met het busje. ’s Avonds zijn we uiteten geweest bij Jamie’s Italian van Jamie Oliver en m’n moeder en broertje vonden het heel gek dat ik hem niet kende??? Het eten was gelukkig super lekker! De volgende dag zijn we naar het plaatsje Rockingham geweest en naar de film ‘the Hobbit’! Jammer genoeg was m’n vader niet mee, want hij wilde deze ook heel graag zien! ’s Avonds ben ik naar Lies en Gino gegaan en gingen we een avondje naar Connections. Een boy zag Gino wel zitten hoor hahaha. Na wat grappen en grollen van Lies en Gino kon ik de hele avond wegrennen en verstoppen, thanks mates. Was super leuk avondje, maar moest de volgende dag weer vroeg op aangezien we naar Aquarium in Hillarys gingen! Ze hadden er net als in het dolfinarium een watertunnel met haaien, pijlstaartroggen etc., alleen dan veel groter. Je kon via een lopende band door de watertunnel heen. Ook was het mogelijk om haaitjes en zeesterren te ‘aaien’. Maandag zijn we naar het plaatsje Mandurah geweest en hebben we wat souvenirs geshopt in Perth. Ook hebben we wat hostels bekeken, aangezien ik de volgende dag voor 7 dagen even een backpacker zou zijn ALLEEN. Uiteindelijk heb ik het hostel gekozen dat het dichtste bij het centrum zat en bij het station, zodat ik de minste kans had om door een Aboriginal aangevallen te worden. De volgende dag was het zover, mijn familie ging weer naar huis, namen afscheid en mama bracht me met al m’n spullen naar het hostel. Dit kon natuurlijk niet zonder problemen, aangezien 2 pinpassen en 2 creditcards het niet deden. Uiteindelijk m’n moeder snel terug naar het appartement, aangezien de taxi er al aan zou komen en ik geld pinnen in de stad om het hostel te betalen, woehwoeh.

Nou, daar kon m’n avontuur beginnen hoor. Ik had gekozen voor een girls dorm met 20 meiden, aangezien de 6 persoonskamers eruit zagen alsof er zo een moordfilm afgespeeld kon worden. Ging ik dan met m’n knalroze koffer het hostel in. Iedereen me natuurlijk aankijken aangezien ik net Barbie leek.. Er lagen maar drie of vier andere meiden op de kamer, dus het was niet zo’n rotzooi. Elke dag werden de kamers schoongemaakt, dus dat was ook helemaal top. Ik probeerde een beetje te praten met een meisje dat een aantal bedden verder lag, maar als ik wat vroeg gaf ze zo kort mogelijk antwoord en het liefst met twee woorden. Gesprek beginnen had ze niet zo’n zin in blijkbaar hahaha. Noemde haar ook wel chagrijnige Estionia girl. Jaaa, lachen met haar! Gelukkig werd ik die dag opgehaald door een vriend, Luke, om te gaan jetskiën. Hij had zijn eigen jetski die 120 km/uur ging en ik dacht dat ik dat wel kon handelen. Nou, het tegendeel was waar, niet dus.. Het was een super warme dag en er waren heel veel mensen op ’t water, dus het duurde ook nog een hele tijd voordat we de jetski op ’t water konden krijgen. Na een tijdje konden we dan eindelijk gaan. Ik handjes aan het zadel vasthouden, nou dat heb ik misschien 3 seconden geweten en ik gleed er al bijna af! Niet zo’n strak plan, ookal was ik al gewaarschuwd om niet het zadel vast te houden.. Eenmaal een soort van in de houdgreep achter Luke te zitten, vond ik het super eng, aangezien dat ding zo hard ging. Kon geeneens m’n ogen open houden door al die wind! Na een tijdje vond ik het minder eng en hebben we een heel stuk over het water gejetskied. Was echt super leuk! Rondleiding langs de mooie stukjes van Perth City gehad en zelf ook nog even gejetskied. Jammer genoeg was ik niet zo goed en ging ik heel sloom de golfjes over. Met een beetje hulp ging het gelukkig steeds beter, maar uiteindelijk toch maar weer omgewisseld, aangezien dat wat sneller ging haha. Na het jetskiën even de auto en jetski wassen en weer op naar het hostel! Nog een beetje met Estonia girl proberen te praten, maar daar kwam ook vrij weinig uit. Gelukkig kwam de volgende dag mijn redder in nood binnen, Natalie! Ze kwam uit Engeland en was 29 jaar. Zij wilde in ieder geval wel met me praten haha. Gelukkig vertelde ze me ook dat Estonia girl ook een beetje raar tegen haar deed en lag het dus niet aan mij. Deze dag was het ook oud- en nieuw en ging ik met Lies en G naar Kingspark om het vuurwerk te zien en daarna naar Connections. Natalie en ik waren opeens besties en ze vroeg of ik de volgende dag met haar mee wilde naar Ascot Racecourse met twee Ierse vrienden (ik zag al helemaal twee van die roodharige kaboutertjes voor me). Jammer genoeg moest ik dan al om 9 uur ’s ochtends op na oud- en nieuw, maar het zou zeker weten leuk worden aangezien het de Perth Cup was (het is een paardenrace baan in Perth trouwens).

Oud- en nieuw.. Ik ’s avonds naar op weg naar het appartement van Lies en G, kon links of rechts en natuurlijk koos ik weer de verkeerde weg. Jammer genoeg kwam ik hier pas achter toen ik aan het eind van de weg was en kon ik helemaal terug lopen.. Uiteindelijk aangekomen in het appartement, wijntje erbij, zie ik Lies en G met hun sterretjes op het balkon zitten hahaha. Dit is dus het enige vuurwerk dat ze in Perth verkopen om zelf af te steken.. Wij een aantal wijntjes gedaan en vervolgens naar Kingspark gelopen. Om 00:00 waren er twee knallen in de verte te zien, bleek dus helemaal nergens over te gaan hahaha. Nee, ze vieren het hier niet zoals in Nederland! Vervolgens zijn we naar Northbridge gegaan en gingen we Connections ‘headen’ (heading Connections). Allemaal erg leuk, 30 dollar betaald om 5 min binnen te zijn. Het was de hoogste tijd om naar huis te gaan! De volgende ochtend om 9 uur opgestaan, omdat ik met Natalie en haar Ierse matties meeging naar de racecourse. Ze zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken over geld, want ze zou wel ff regelen dat hun zouden betalen. Nou, heb helemaal niks zelf betaald, alleen het gokken. Wij helemaal opgedoft in nette jurkjes en hoeden op naar haar Ierse vrienden, wat ik daar aantrof.. Echt twee zaadjes! Eén kon ik geeneens verstaan, Natalie noemde het ‘een sterk accent’, ik noem het ‘praat normaal engels’. Verstond er dus de hele dag niks van, dus maar beetje knikken etc. Om 12 uur reden we naar de racecourse en het was super druk. Iedereen opgedoft en overal mooie mannen in pak! Natalie had nog geen hoedje, dus ging van die veren hoedjes passen, betaald die Ier wel even voor haar, 100 dollar! Pfff.. Ohja, plus al 3x entree van 35! Daarna wat drankjes gedaan en waren de ‘onverstaanbare sterke accent Ier’ al snel kwijt. Uiteindelijk waren Natalie en ik alleen een rondje gaan lopen en kwamen we allemaal aardige mensen tegen, was super gezellig! Ik merkte wel al snel dat Natalie heel wantrouwend was en overal wat achter zocht qua betreft mannen. Nog nooit zo erg meegemaakt hahaha. Super leuke middag gehad, paarden bekeken en daarna was het tijd voor een wedje leggen. Jammer genoeg snapte ik het niet en deed ik maar wat, dus natuurlijk verloor ik omdat ik op het slechtste paard had gewed. Het werkt zo: je kan ergens allerlei formuliertjes invullen met wat je denkt dat de eindstand worden en in welke volgorde etc., of gewoon naar een soort van ‘buiten standje’ gaan en geld inzetten op een paard. Het bedrag dat je inzet wordt maal het bedrag dat op het bord bij het paard staat gedaan als het paard waarop je gewed hebt wint. Ik denk ik wed op het paard waarbij het bedrag het hoogste is, maar blijkt dus dat dat paard het minste kans op winnen heeft. Slim Kel. Verloren zaak dus. Uiteindelijk besloten we toch maar de Ieren op te zoeken. De binnensmonds mompelende Ier was eigenlijk helemaal niet aardig plus lam, waardoor ik hem helemaal niet meer kon verstaan. Natalie vond hem nogal ‘rude’, aangezien hij alles zat af te kraken als ze begon over een appartement kopen en verhuren in Perth. Rond 5 uur kwam de Perth Cup, de race waar iedereen dus al de hele dag op wacht en nu wel met 18 paarden i.p.v. 8! Degene die wint is de winnaar van Perth. Ik natuurlijk weer wedje leggen, beetje de paarden bekijken en alle getalletjes die bij elk paard in het boekje stonden. Had gekozen voor de nummer 2, zou 70 dollar winnen als hij zou winnen. Wij weer terug naar de race, zei iemand dat mijne gewonnen had, ik helemaal blij, bleek de favoriet gewonnen te hebben! Grrrr.. Al met al, niet gewonnen dus maar wel een super leuke dag gehad! Daarna snel terug naar het hostel en naar Lies en G gegaan om samen avond te eten. Dit keer wel in één keer goed gelopen! De volgende dag met Luke gechillt en de Inbetweners gekeken. Hij heeft bijna de hele film de ondertiteling gespeeld. Een film van 1,5 uur duurde bijna 2,5 uur.. Kwam er een plaatje van een man op een auto voorbij, zegt die ja ken je die, ik uhhhh nee, kwam z’n telefoontje tevoorschijn en liet hij even het nummer zien wat die man had gezongen hahaha. Wel super grappig! De volgende dag heb ik niet zoveel gedaan en zondag met Natalie naar een bar en een cafeetje geweest en iets van Thaise drankjes geprobeerd, super lekker! Zag er niet echt smakelijk uit, aangezien het een soort groen met ijsklontjes bekleed soepje was.. Wel erg gezellig! De volgende dag heerlijk naar het strand geweest, alleen had ik niet echt rekening gehouden met de golven die soms opeens vijftig meter hoog werden. Was trouwens samen met mn mattie Natalie, gewoon beetje aan het praten, komt er opeens een mega golf, dus helemaal meegesleurd en ondergedompeld door de zee! Iedereen die bij ons in de buurt was lachen natuurlijk haha. Dit was ook meteen mijn laatste nacht in het hostel, voordat Lies en ik weer terug naar ons stekkie op NAR moesten (Gino en Lies zaten nog steeds in het appartement). Natalie ging verhuizen naar een hotel, dus ging een dagje met haar mee en lekker bij het zwembad gelegen en even Lizzie gesmst hoe we terug naar NAR konden. Opeens bleek dat onze auto die al twee weken bij de garage had moeten staan nog niet gemaakt was en nog steeds niet terug op NAR was. Hoe konden wij ooit onze koffers meenemen in de bus en daarna nog een half uur lopen met al die zooi? Taxi was de oplossing geweest, maar Liz besloot ons nog een dagje vrij te geven. Ze is niet zo moeilijk met dat soort dingen hoor hahaha. ’s Avonds ben ik nog gezellig met Natalie uiteten geweest bij een Japans restaurant en Lies was ondertussen aangesloten in het hostel, aangezien Gino terug naar Nederland was. De volgende dag zou Liz ons ophalen rond 10 uur met onze auto en haar eigen auto thuis ophalen. Wij helemaal blij, konden we eindelijk haar huis zien!! Superrrrrr moooi groot huis! Zwembadje erbij, in de bergen, allessss! Ja hier konden wij wel wonen, maarja het was tijd om terug naar NAR te gaan. We gunden onszelf nog wel een dagje vrij om onze spullen uit te pakken, boodschappen te doen en de auto naar de garage te brengen en besloten ’s avonds nog even de diertjes te helpen voeren.

Voordat ik een week alleen in het hostel ging had ik er best wel zin in. Het leek me wel grappig, zie je mij daar zitten, gewoon proberen, doe je ook weer ervaring mee op. Ben echt heel blij dat ik het gedaan heb want super leuke mensen leren kennen! Ook nog een Nederlandse jongen ontmoet. Iedereen in het hostel was heel aardig en open, waardoor je eigenlijk meteen vrienden maakt. Ook weer een stapje naar het volwassen worden: op je eigen benen staan! Dingen doen die je eigenlijk normaal niet zou doen. Je leert er alleen maar van en doet ervaring op (tevens wijze woorden van m’n bezorgde moeder hahaha). Waarschijnlijk maakte Lizzie, mn tweede moeder, zich meer zorgen dan mijn eigen moeder hahaha. Nadat we weer terug waren op NAR vertelde ik Liz dat ik super leuke vrienden had gemaakt etc., zegt ze ja dat is ook niet zo moeilijk met jouw karakter. Toch weer aardig van haar. Nog beetje over boys praten en dan zitten we weer op één lijn hahaha.

De volgende dag begon het harde werk leven weer en kon ik mijn tekst voor m’n brochure over Toxoplasmose afronden. WIST JE DAT….. 70% van de vrouwen een grote kans heeft op een Toxoplasmose infectie tijdens de eerste zwangerschap?? Heavy hoor. Dit is tevens de dag dat ik aan mijn blog begon, nu 5 dagen later… hahaha oeps. Zo druk gehad deze weken! Niet te vergeten dat Lies nu opeens elke dag naar het casino wil, dus daar moest ik vrijdag natuurlijk ook weer even mee naartoe. Ook in roulette bleek ik niet zo goed te zijn, helemaal niet in gokken dus, conclusie: beter niet meer gokken. Waarschijnlijk gaan we deze week nog wel een keer.. Zaterdagavond zijn we weer naar ons vaste gratis barretje Tiger Lils gegaan. Vanmorgen hoorde ik Lies opeens keihard KEL KEL KEL roepen, KIJK BIJ DE DEUR ERNAAST KIJK DAAR (dat ging nog wel even zo door), dus ik kijken, zit er een MEGA GROTE HUNTSMAN SPIN, omg!!!! Vandaag al meerdere reactie op een snapchat foto van die spin gehad hahaha. Bah, die zat dan lekker in ons kamertje, wij Jackie halen, Jackie weer een oud lief mannetje halen en die haalde hem wel even voor ons weg. Hij liet hem ergens in vallen, hoorde je helemaal die poten super hard bewegen over het bakje omg!!!

Ohja, we hebben sinds vandaag ook nog heel vet nieuws!! Doordat we de afgelopen weken heel veel en hard aan ons project hebben gewerkt, hebben we van Liz de laatste week vrij gekregen. Wat gaan wij in die 10 dagen doen?? NAAR SYDNEY!!!!!!!!!!!!!!!!!!  SUPER BLIJJJJJJJ!!!!!!!!!!!! Waren de laatste paar dagen super zenuwachtig om te kijken of we onze vlucht konden omboeken. Maar vandaag is het gelukt!! En wat gaan we daar doen?? Q-DANCE FISSAAAAAAAAAAAAA!!!!!!! En natuurlijk nog heeeel veel mooie dingen bezoeken! Dit maakt onze reis naar Australië écht af! Ik wilde nog super graag backpacken en naar Sydney en Melbourne, maar jammer genoeg moet ik weer verder met m’n studie. Een andere optie was terug gaan in de zomer, alleen moet ik dan opnieuw vliegtickets kopen. Dit is dus de perfecte oplossing, hebben er zoveel zin in!!!!!!!!! 

Cheers mates <3

Ohja nog een leuk sms’je van Liz:
So I am saying farewell to my sissy’s on the 24th WOW where did those months go!!!!! Although I worry about you all the time, the time has gone quickly. You are NAR family now forever. Now get your projects finished!!!!!<3

Gaan Liz en het bedrijf wel super erg missen, maar we hebben een super tijd gehad hier!!