Trouble makers

Het werd weer eens tijd voor een blogje, aangezien we nog maar 8 weken te gaan hebben! Tijd gaat zoooo snel, niet normaal! Voor mijn project kon ik eindelijk beginnen met mijn surveys (enquêtes) afnemen over Toxoplasmose bij mensen die dieren binnen brengen op NAR. De informatie over Toxoplasma gondii, in mijn educatiemateriaal die ik ga produceren, moet op de afgenomen surveys gebaseerd worden. Met behulp van de surveys kom ik te weten hoeveel mensen weten wat Toxoplasmosis is, wat ze precies weten etc. etc. Eigenlijk de knowledge van de mensen te weten komen. Ja, over mijn project praten gaat beter in het Engels, aangezien mijn hele project in het Engels geschreven moet worden!

Vrijdag hadden we weer een schoolbezoekje, gelukkig liet Lizzie dit keer geen vogel in het rond vliegen (ook niet erg handig i.v.m. het hoge plafond). Ook zijn we de terugweg voor de verandering weer eens een keertje niet verdwaald, woehwoeh!
’s Avonds zijn we naar de Drive Inn bioscoop geweest, wat we deze keer wel eindelijk een keer gevonden hadden! Nou, nu komt het hoor.. Wij dachten dus even leuk voor het eerst in ons leven naar een Drive Inn te gaan en wilden de auto parkeren. Echter zijn daar allemaal heuvels, waardoor je auto opgelift wordt. Hierdoor kan je vanuit je auto makkelijker het scherm zien. Wij een plekje zoeken, jammer genoeg was parkeren met ons geliefde Monster Truck’je wat lastiger. Na een paar keer mensen vergast te hebben met onze uitlaat, die aardig tekeer ging, stonden we eindelijk. Maarja, toen deed het volgende probleem zich natuurlijk alweer voor: we hoorde namelijk amper iets. We waren nog wel zo slim geweest om dicht langs een ‘praatpaaltje’ te gaan staan, maar dit hielp blijkbaar niks. Toen Lis-ann (zo spreken ze haar naam uit in Aussie) even de auto uitging om te kijken of we het ergens anders beter konden horen, was dit inderdaad het geval. Nou, gingen we weer hoor, auto weer aanzetten en mensen vergassen. Het leek alsof je het beter hoorde als je meer links dan rechts stond. Dus uiteindelijk stonden we vooraan, meer naar links natuurlijk. Toen begon de film. Echt een saaie film, geen idee meer hoe die heette. Maarja, we hoorde tevens nog steeds het geluid niet goed, dus jahoor, de ramen gingen maar open en gelukkig was het maar -10. Na 2 uur die film gekeken te hebben zonder geluid (ohja en zonder ondertiteling natuurlijk) besloten we om even naar de wc te gaan. En wat we toen ontdekten…… Iedereen die voorin in de auto’s zaten hadden gewoon hun ramen dicht en het geluid was super hard, net als bij de mensen die in de achterbak op allerlei matrassen en onder dekens lagen te kijken! Bleek dus dat je je radio kon instellen op een zender waar het geluid uit kwam.. Omg… Praatpaaltjes? Nee, die bestaan dus blijkbaar niet hahahaha. Wij ervan overtuigd dat het geluid uit de paaltjes kwam, maar blijkbaar dus uit de auto naast ons.. Geweldiggggg, wij natuurlijk de hele avond gelachen, aangezien het gewoon op het blaadje was aangeven die we bij de entree meekregen. Ja, zie je ons dat allemaal gaan lezen? Blijkbaar niet dus. Gelukkig konden we de tweede film WEL met geluid kijken.

De volgende dag zijn we maar weer een keertje naar het strand geweest, aangezien we de volgende dag met O’tje (Owen) van NAR meegingen naar national park Yanchep. We zouden meehelpen op een soort van beurs (jaja op onze vrije zondag) om mensen over NAR te vertellen. Natuurlijk nog wel even uit geweest op zaterdag in Tiger Lil’s, ook al moesten we al om 9 uur klaar staan. Ik ben op het strand trouwens nog even tot de conclusie gekomen hoe je een echte Ozzie man kunt herkennen:
- Anabool
- Baard (bijna iedereen heeft een baard in Aussie, hoop niet dat die trend overgaat naar Nederland)
- Tattoos
- Pet
Een echte Ozzie heeft minimaal 3 van de 4 hierboven genoemde kenmerken.

Zondag stonden we om 9 uur helemaal klaar, Boeffie mocht trouwens ook mee, was O’tje er nog niet. O’tje is ongeveer 30 en lijkt op een verstrooid professor’tje, aangezien hij een ontploft kapsel heeft. Hij vind onze humor vaak niet zo grappig en dan blijft hij ons aankijken als we onze leuke grapjes uit de kast halen en blijft dan heel serieus. Wij vinden dit alleen maar nog grappiger dus wij hebben de hele dag onze leuke grapjes uit de kast getrokken natuurlijk hahaha. Hij is heel aardig en soms heeft die wel leuke grapjes opeens uit het niets. Terwijl ik dit typ ga ik al helemaal stuk als ik eraan denk hahaha. Ook haalt die vaak z’n Ozzie Slang uit de kast en zegt die rare dingen als ‘Can I borrow your muscles?’ ik heb toen hij dat zei wel tien keer wat gezegd volgens mij. Uiteindelijk bleek dat ik hem even moest helpen met iets tillen, ja dat kan ik natuurlijk wel met m’n grote spierballen. Toen hij ons meevroeg naar Yanchep moest dat natuurlijk wel weer met z’n Ozzie Slang, dus vroeg hij: ‘Can I borrow your brain?’ hahaha. Ja, altijd lachen met O’tje. Om even terug te komen op Yanchep met O’tje, wij waren allang klaar maar we gingen veel te laat weg aangezien O’tje alles op z’n gemakkie besloot te doen. Uiteindelijk konden we rond kwart over 10 weg en moesten we om 11 uur alles opgezet hebben op Yanchep. Gelukkig was het maar 45 minuutjes rijden volgens O’tje. Maarja, we konden gaan, zonder TomTom of coursie, dus reden we achter O’tje aan. Echter besloot het stoplicht even niet mee te werken en moesten wij stoppen en O’tje, die ouwe racer, was er al voorbij. Gelukkig zag O’tje het en besloot hij op een 80 km/uur weg even midden op de weg stil te gaan staan als superman. Zo schattig!! Toen we er uiteindelijk waren vond O’tje het nog wel grappig om even een hele andere staplek te zoeken, wat alleen maar tijd kostte, maar was hij uiteindelijk tevreden en kon de verhuizing weer beginnen. Wij namen ook Mike’s Red Kangaroo mee en Mike zou op die van Lies passen aangezien hij een beetje ziek was. Als een echte papa gaf Mike met moeite zijn jongste zoon mee met z’n bottle’tje. Ja, het was een moeilijk afscheid. Toen we alles op Yanchep hadden opgezet kwamen de mensen al gauw naar de dieren kijken. We hadden drie joey kangaroos mee (inclusief Boeffie), twee Bobtails, een Kestrel (soort valk), een Black Cockatoo en een Possum. Was een erg gezellige dag, waren er met z’n zevenen en hebben de mensen over de dieren en NAR verteld. Wij zorgden voor de kangaroos en later mocht O’tje even Boeffie’s vader spelen, aangezien hij opeens wilde dat ik Iggy de Black Cockatoo op mn schouder moest nemen. Zie nog steeds dat beeld van O’tje voor me hoe hij met die Black Cockatoo onder de tent stond met z’n ernstige blik hahaha. Erg gelachen natuurlijk, plus het was super mooi weer! Rond drie uur konden we er weer vandoor, maarja we hadden op de heenweg nog wel een belangrijke taak gespot! Twee dode kangaroos langs de weg en Lizzie heeft ons geleerd om altijd de pouches van de kangaroos te checken, aangezien er een joey in kan zitten. Dat moesten wij natuurlijk even doen, aangezien we altijd dieren willen redden (Lies wilde een keer een duif redden die op een stoep tussen twee wegen lag, omdat deze ‘gewond’ was, maar hem snel peerde toen wij hem wilden oppakken). Wij natuurlijk even tegen O’tje zeggen dat we de weg zelf wel terug zouden vinden en nu toch echt weg moesten al wilden we de joeys nog redden. Weetje wat hij vraagt? Of we een schaar bij ons hebben om de tepel van de moederkangaroo eraf te knippen!! Dit was aangezien joeys zich altijd vastbijten aan de tepel en als je de joey eraf haalt, zijn kaak kan breken! Nou, daar gingen we hoor.. De eerste dode kangaroo langs de weg weer teruggevonden, dus wij vol heldhaftig de weg afgereden in de berm, was het een mannetje! Hooow, helemaal voor niks dus, plus we moesten weer de weg op zien te komen in het drukke verkeer. Wij weer snel de auto in, zagen we O’tje aan komen rijden in het NAR busje! Wij vol gevaar voor eigen leven een super hard aanrijdende auto af snijden, aangezien we natuurlijk wel achter O’tje aan moesten. Dit vond die man niet zo plausibel. Om het goed te maken lieten we Boeffie aan hem zien tijdens het autorijden, omdat hij ons bij de dode kangaroo zag staan, zodat het leek alsof we die langs de weg hadden gered. Geluk bij een ongelukje die Boef, gelukkig vond hij het grappig en trapte hij erin. Zien wij er zo serieus uit, waarom gelooft iedereen ons altijd?? Of die arme man was erg goed gelovig, aangezien hij serieus dacht dat we haar gevonden hadden, blijven lachen die man joh. We hebben altijd dit soort grappige akkefietjes tijdens het autorijden, wat weer uitloopt tot een race (laat Lizzie het maar niet weten). Naja, in ieder geval hadden we O’tje terug gevonden, totdat we de tweede dode kangaroo gespot hadden. Natuurlijk reden we weer een keertje verkeerd, waarom ook niet? Rondje van de zaak. Onze auto geparkeerd en hoppa daar gaat de Native Animal Rescue crew. Unfortunately, het was weer een mannetje.. Lekker dan, kunnen ook nooit een dier redden. Na een tijdje toch in één keer de weg naar NAR gevonden, NAR is trouwens de afkorting voor Native Animal Rescue, echt knap. Uiteindelijk konden we uitrusten en ons voorbereiden op de volgende werkdag aangezien we maar 1 dagje weekend hadden gehad!

We hebben ook nog een goed verhaal over een vrijwilligster hier, genaamd Helga. Ze lijkt op het meisje uit de serie Hey Arnold (daarom Helga). Het was een mooie zonnige dag op NAR, waarbij the girls door de gang van de kliniek liepen en rappende Helga tegen het lijf liepen. Ze was lekker met haar handjes aan het rappen, totdat ze ons zag en nog heviger dan ooit tevoren door rapte. Ze bleef maar doorgaan hahaha, kent geen stop volgens mij. Dit brengt mij tot mijn volgende punt, aangezien ik nog een leuk grapje met Shaen had uitgehaald. Lies en ik willen namelijk altijd om 5 uur weg en gaan we alle deuren etc. op slot doen en hopen dat we weg mogen. Ik had de deur op slot gedaan en zag dat Shaen met wat voerbakjes naar de deur liep. Ik denk hij ziet wel dat de deur op slot is en doe zo’n heksenlachje heel hard na zodat hij het hoorde. Ik liep verder en hoor opeens BOEM, ik denk nee he en ging helemaal stuk! Ik snel terug rennen natuurlijk, was hij met al die waterbakjes tegen de deur aangelopen (in de verwachting dat hij open zou gaan) en alles lag over z’n kleren heen. Ik keihard lachen, aangezien hij toch al wist dat ik het heksenlachje nadeed en mezelf verraadde. Snel awkward sorry gezegd en hem gepeerd en dat leek hem wel ‘fair’ (zegt Lizzie vaak). Het maakte hem niet zoveel uit gelukkig hahaha, hij vind me vast nog wel aardig. Dit brengt mij weer op het volgende punt, namelijk toen Lies en ik de laundry in de kast aan het opbergen waren. Wij stonden letterlijk in de kast met de deuren open en waren lekker aan het werk. Opeens gingen de deuren dicht en werden we opgesloten. Wij keken elkaar aan en durfden niks te zeggen want dat maakte het zo awkward. Wij heel stil ons lach inhouden, wat ons enige moeite kostte, gaan de deuren weer open en ziet die opsluiter ons in de kast staan. Gelijk sorry zeggen dit dat, maar ze had ons al zien lachen. AWKWARD! Hahaha, Lies had ook een keer Aileen opgesloten in de cool room en toen vroeg ik waar Aileen was want ik dacht al dat ze daar was. Lies moest snel de deur weer open doen voordat Aileen het door had. Waarschijnlijk had ze de deur al horen dicht gaan hahaha, wij er snel vandoor. YOLO.

Maandag avond besloten we om even naar de Maccas te gaan, omdat we heel weinig MB op het bedrijf hebben en we daar dus muziek wilden downloaden. Mijn downloads gingen snel joh, vergeleken bij die van Lisan. Wedstrijdje gehouden, bleek de volgende dag dat ik allemaal halve nummers had! Elke keer als ik een nummer luister stopt hij op de helft, dus weet alleen het begin van het liedje. Erg vervelend allemaal ja.

Donderdag waren we opeens getuige van een mini film première op Swan River. Lizzie vertelde tegen ons dat ze erheen ging en er geen zin in had, dus ik zeg ahh wat leuk! Zegt ze willen jullie mee of hebben jullie het druk? Dus ik zeg ja we hebben het wel druk, zegt ze ach naja kom maar mee. Hahaha. We namen een overleden Black Swan mee van NAR, die gebruikt werd voor een reclame spotje, om afval in de bin te gooien. De Black Swan kreeg een stuk plastic in z’n bek, alsof het leek of hij was overleden door het afval dat hij gegeten had. Dit werd van een paar punten etc. gefilmd, was best leuk om te zien, maar leek me een beetje overdreven van zoveel verschillende hoeken, aangezien de zwaan dood was en niet eens bewoog?!

Dit weekend zijn we met Sammieboy (22, een vrijwilliger van NAR, supervisor op de zaterdag, studeert voor dierenarts en gaat bijna naar ‘Europa’ op vakantie) naar Fremantle geweest. Ja, het woord ‘Europa’ komt erg veel voor onder de Ozzies. Lisan had me wijsgemaakt dat Sammieboy 31 was, dus had ik dat natuurlijk even nagevraagd. Lisan, de stoker, zei dat ik het aan hem moest vragen als ik het niet geloofde. Het slechte nieuws wat dat hij dit eigenlijk een belediging vond toen ik het vroeg, aangezien hij 9 jaar jonger was. Het goede nieuws was trouwens dat we in één keer goed naar Fremantle (een rit van ongeveer een uur) waren gereden en terug! Voor de duidelijkheid, als wij elkaar iets willen vertellen komt er altijd goed- en slecht nieuws. Degene mag dan kiezen wat ze als eerst wil horen. Vaak komt er ook nog iets achteraan zoals ‘dit brengt me tot het volgende punt’. Ja, zo gaat dit de hele dag door. Bereidt jullie maar alvast voor voordat we terug komen, want dit soort praktijken houden we er waarschijnlijk nog even in. Terug naar Fremantle  we hadden dus met Sammieboy afgesproken, maar die moest eerst werken, dus konden wij nog even shoppen woehwoeh!! Daarna heeft Sammieboy ons de markets van Freo (afkorting van Fremantle) laten zien en hebben we wat gedronken bij een cafeetje. Was erg gezellig en rond vijf uur gingen we er weer vandoor, aangezien we onze baby’s moesten voeren. We hebben ook sushi gegeten (waarvan ik altijd zeurde dat ik het niet luste), dus weer een overwinning. Ik vind banaan, pindakaas, salami, sojabonen en maïs nu opeens ook lekker. Komt natuurlijk doordat ik moet eten wat de pot schaft van Lies!

De week van 4 November begonnen met het schrijven van kerstkaarten voor m’n opa’s, vader en vriendinnetjes! Ook voor mn oma, moeder en broertje had ik een pakketje op de post gedaan met bezienswaardigheden die ik graag wilde doen als ze hier zijn.

Woensdag hebben we een bezoekje aan de dokter gebracht aangezien Lisan het erg benauwd had. Was weer een hele bedoeling aangezien de dokter zooooo snel praatte. Snapte er niks van. Later heeft ze een puffertje gekregen en moesten we afwachten of dit zou helpen.

Donderdag ben ik voor het eerst begonnen met hardlopen in de ochtend (7:00) i.p.v. ’s avonds en dit beviel wel aangezien het dan niet zo warm is. Daarnaast hoef ik niet een uur te wachten voordat de vrijwilligers weg zijn als ik in m’n hardlooppakkie over het terrein ren. ’s Avonds zijn we weer naar de Drive Inn geweest naar the Hunger Games. Dit keer hadden we onze achterbak omgetoverd tot een bed, zodat we lekker in de achterbak konden kijken dit keer. Jammer genoeg viel de film een beetje tegen!

Vrijdag was het dan eindelijk zover, we gingen naar het Casino met onze stagebegeleidster aka Ozzie mom aka Sissy. Ze noemde het dan ook ‘Dinner and boyz’ hahaha. Uiteindelijk gingen Sammieboy, O’tje en O’tjes vriendin ook mee. O’tje en z’n vriendin kwamen ons ophalen en dit kwam goed uit aangezien ik op aardige palen moest lopen (tot het hek is dit wel erg ver om op een taxi te wachten) en we niet met de auto gingen. Het Casino was echt super groot en mooi en Liz zette wel ff ‘een paar dollartjes’ in. Uiteindelijk had ze zoveel gewonnen dat ze het restaurant voor allen betaalde! Was super gezellig en erg gelachen. Vooral om O’tje natuurlijk. O’tje ging even naar de wc, zegt Liz tegen Sam drink z’n biertje op en kom we gaan nu snel weg. Hahaha, echt zielig. Op een gegeven moment moest Liz snel weg om weer verder te gaan met haar roulette, dus gingen wij maar even een rondje lopen door het Casino. We gingen even naar een bar en daarna naar een bandje kijken. Lies en ik wilde even een rondje lopen, maar Sam hield ons nauwlettend in de gaten dus besloten we maar te zeggen dat we even naar de wc moesten. Toen hij even niet keek snel de andere kant opgelopen natuurlijk, aangezien we nog even wat dingen wilden zien. Daarna besloot Sammieboy dat het tijd was om naar Northbridge te gaan en O’tje en z’n vriendin gingen ook mee. Maarja, toen stak het volgende probleem de kop op, aangezien we Lizzie nog even moesten vinden. Gelukkig vonden we haar snel genoeg en vroegen we of ze meeging. Maar tevergeefs, ze ging naar huis. Als een echt moedertje wilde ze ons niet zonder zakgeld op stap sturen en gaf ze ons, je wilt niet weten hoeveel, geld voor een taxi en drankjes. Echt super lief! Eenmaal aangekomen in Northbridge gingen we naar Brass Monkey en hebben we daar wat drankjes gedaan. Op een gegeven moment wilde we nog even een selfie maken met de NAR crew, staat O’tje er als een geest op en zie je alleen een schim hahaha. Heeft hij weer hoor. Daarna besloten we naar ‘the Court’ te gaan omdat Sammieboy daar graag heen wilde. Sam was de man van het geld, dus die sleepte die drank wel naar binnen hoor! Toen was het zover: Sammieboy ging dansen hahahhaa. How low can you go, how low can you go???? Ging die hoor hahahaha. Sam had een eigen dansje, het was zo grappig en sloeg nergens op. Wij natuurlijk ook ons dansje laten zien die we ingestudeerd hebben en altijd in de auto doen als het nummer ‘Freaks’ komt. Hij dacht echt zo van; dusssss…. Nou, erg leuke avond gehad in het Casino, Brass Monkey en the Court!! Toen was het bedtijd en moesten the girls weer naar huis en Sammieboy moest ons op een taxi zette van ongeruste Ozzie mom Liz. We liepen terug naar Northbridge voor een taxi, maar besloten (geen idee waarom??) even te gaan zitten op een bankje. Komt er een dronken Aboriginal langs en vraagt om een ‘smoke’. Dus Sammieboy zeg nee ik heb niks, wilde dat ik er eentje had! Wordt ze opeens helemaaaal gek en gaat ze tegen mij zeggen wat kijk je dit dat. Ik verstond haar niet dus ik zeg op ze Aussisch ‘WAH??’ gaat ze maar door met wat kijk jij dit dat???? Dus ik weer hetzelfde zeggen, ja sorry ik versta dat niet hoor. Zegt ze ik ga jou slaan blabla, dus ik denk wat is deze??? Zegt Sammieboy: ‘No, she’s a visitor blabla’, zegt ze ja wij waren hier eerder dan jullie etc. Mocht ik haar blijkbaar niet aankijken, ja weet ik dat.. Heb ik weer, bijna een pomper op mn neus te pakken.. Gelukkig kwam een andere Aboriginal haar weghalen, anders hadden we dus fittie. Ook weer een keer meegemaakt haha. We liepen maar snel door naar Northbridge en vonden een taxi en werden weer veilig naar huis gebracht! Top avondje.

Zaterdag besloten we om in Perth te shoppen (wat we natuurlijk al nooit doen) en naar een Nederlandse winkel te gaan. Dit kwam er natuurlijk niet meer van aangezien we te langs geshopt hadden.. Dat hebben we dus maar de volgende dag gedaan en pepernoten voor de medewerkers van NAR gekocht om in hun schoen te doen op 5 december. We zijn die dag ook even naar het strand geweest, wat tot de conclusie leidde dat je niet met 23 graden op het strand kon liggen in Aussie!

We hebben ook nog een Throwbackje in ons verslag. Het was op een mooie zonnige zomerdag toen we nog geen beschikking over een auto hadden. We waren op zoek naar een busstop in het industriegebied. Op een gegeven moment zien we een busstation, dus lopen wij even naar de bussen toe, ookal staat er geen dienst op. Wij lekker over dat ‘station’ lopen (wat geen station was, maarja dat wisten wij niet) en opeens hoorden we een man omroepen: ‘Ladies, where are you going??’ Wij schrokken zo erg en keken om ons heen. Zien we een man in een soort van mini huisje zitten dus liepen er even heen. Hij zegt wat doen jullie? Dus ik zeg ja we zochten de bussen. Blijft hij ons aankijken en zegt niks, dus wij nog maar een keer we willen met de bus. Zegt hij nee, dit is geen station. Zo gênant. Volgens mij geloofde hij ons geeneens. Oke dan niet, doei!

We willen ook nog een treurige mededeling doen, onze laatste geliefde vis GR is ook overleden. Nu zijn we visloos.
Deze week kwamen we O’tje opeens tegen in de kliniek. Hij komt binnenlopen kijkt ons aan en zegt hardop: ‘oh there comes trouble’ hahaha.
De week daarna hebben we ons helemaal voorbereidt op Sinterklaas en ENGELSE gedichten geschreven voor Lizzie, Chloe (de dierenarts), Mike, Sammieboy en Aileen (vrijwilligster). Was een moeilijke daad, maar we hebben hem uiteindelijk volbracht. We hadden gevraagd of ze een schoen voor ons mee wilden nemen en ze snapte er niks van. Ja, bij Sinterklaas hoort je schoen zetten toch? Mike heeft de hele week gevraagd wat we met zijn schoen moesten (hij had maar twee paar). Elke keer als hij ons riep; Nee Mike! Maaaar, op 5 december was het zover hoor! Ze mochten de aanwinst in hun schoen bekijken! Lizzie ging helemaal stuk om haar gedicht, bleef maar lachen joh! Dit ging de hele tijd zo door en daarna vroeg ze natuurlijk ‘Chloe mag ik die van jou lezen?’, ‘girls mag ik die van Sam lezen?’ hahaha. Ze was er gelukkig erg blij mee, we vonden hem zelf ook erg grappig hahaha. Als jullie nieuwsgierig zijn geworden, hier is het gedicht dat we geschreven hebben voor Lizzie:
Dear Lizzie,

Also a poem for Lizzie,
The girls their younger Ozzie sissy!

Sint and Piet know Lizzie likes to look at handsome boys,
But she never makes a choice!

She only wants to look,
But she never wants to get one on the hook!

Lizzie likes to take the girls to the Casino,
And she also liked Owen’s vino!

Lizzie is the best Ozzie mom the girls ever had,
And when they have to leave they are very sad!

They will really miss her when they leave,
But for their Ozzie mom it is a big relief!

She doesn’t have to worry anymore,
That her poor little babies are drunk on the floor!
Sint and Piet
Denk dat wij wel iets met Engelse gedichten kunnen gaan doen!

Donderdag zijn we nog even naar ons werk geweest, ohnee wacht daar zijn we niet aangenomen, Matisse Beachclub. Dit is een hele vette bar in Scarborough aan het strand. Er staan allerlei lounge banken en zwembaden van 30 cm diep. Echt heel mooi! Ohja, deze week natuurlijk ook mijn eerste festivalletjes weer gepland, DGTL en Edit! Zin innnnnn!

Zondag zijn we nog even lekker naar het strand geweest en dit keer was de temperatuur wél geschikt. Jammer genoeg ben ik super erg verbrand, waar je normaal een afdruk van je zonnebril had kunnen hebben zitten, zit er bij mij een grote rode vlek. Lijkt net of ik in elkaar ben geslagen ofzo, Lies vond het anders erg grappig. Minder grappig vond ik het toen ik eraan dacht als Lizzie me zo zou zien, want het was echt heel erg rood! Beetje weggewerkt met foundation, maar het viel nog heel erg op. Ben benieuwd wat de vrijwilligers dachten!

Vandaag is het woensdag en was Lizzie er opeens, en ja je raadt het al, ik was vergeten foundation op te doen.. Ze komt het kantoor aka Mosh Pit (hoe ze het noemt omdat ze het een rommel vind) binnen en kijkt me aan en zegt: ‘heb je gehuild??’ Ik zeg uhh nee, vraagt ze met een boze blik of ik verbrand was, dus ik uhh ja. Toen was ik meteen een idiot hahaha, moest me beter insmeren van onze Ozzie mom. Oke mam.

Deze week gaan we waarschijnlijk twee dagen naar het strand en zaterdagavond naar Connections, woehwoeh! Zin innnnn. Donderdag ochtend komen mijn moeder, oma, broertje en Gino al aan! Time flies when you’re having fun! We hebben er erg zin in, maar bedenken ons ook dat onze tijd hier er bijna op zit en dat is echt niet leuk! We hebben een kalender op de deur die we elke dag afstrepen, maar denk dat we hier maar mee gaan stoppen want dat geeft ons echt een vervelend gevoel.

Maarja, natuurlijk nog een paar weetjes op een rijtje voor jullie:
x We zijn erg zelfstandig geworden, aangezien onze moeders zeggen dat je nooit afhankelijk mag zijn van een man, en kunnen nachtkastjes in elkaar zetten.
Daarnaast hebben we onszelf benoemt tot loodgieter en kunnen we leidingen uit elkaar EN weer in elkaar zetten! Ook durven we ’s nachts de mannen wc in te gaan als we rare watergeluiden horen, waarna blijkt dat het de wc is en fixen we die even!
x Dieren noem je hier ‘Little creatures’.
x Het ijscoman auto’tje speelt een creapy clown muziekje af.
x Ik heb EINDELIJK een dier gered, een Bobtail die opeens in het gebouw liep en ik met een handdoekje oppakte en buiten zette!
x ‘Cheers’ kan je op alles antwoorden. Wij zeggen dan natuurlijk: ik heb geen toost gedaan, ik heb geen wijn, ik heb geen glas, ik moet niet niezen enz.
x Het zelfde verhaal met ‘no worries’, goos we maken ons helemaal geen zorgen!

Nou dit was het wel weer,

Cheers!